Fotoğrafçılık Nasıl Çalışır: Kameralar, Lensler ve Daha Fazla Açıklama

Sahip olduğunuz dijital SLR ve onunla birlikte gelen tüm fotoğrafçılık jargonu ile kafanız mı karıştı? Bazı fotoğrafçılık temellerine bir göz atın, kameranızın nasıl çalıştığını ve bunun daha iyi fotoğraflar çekmenize nasıl yardımcı olabileceğini öğrenin.

Fotoğrafın optik bilimi ile ilgisi vardır - ışığın kırıldığında, büküldüğünde ve modern dijital kameralardaki fotoğraf filmi veya fotosensörler gibi ışığa duyarlı malzemeler tarafından yakalandığında nasıl tepki verdiği. Bir kameranın (hemen hemen her kameranın) nasıl çalıştığına dair bu temel bilgileri öğrenin, böylece işi halletmek için ister SLR ister cep telefonu kamerası kullanıyor olun, fotoğrafçılığınızı geliştirebilirsiniz.

Sadece Kamera Nedir?

MÖ 400 ile MÖ 300 arasında, bilimsel olarak daha gelişmiş kültürlerin (Çin ve Yunanistan gibi) eski filozofları, görüntü oluşturmak için camera obscura tasarımını deneyen ilk insanlardan bazılarıydı. Fikir yeterince basit - düz bir düzlemin karşısındaki iğne deliğinden yalnızca küçük bir miktar ışığın girdiği yeterince karanlık bir oda kurun. Işık düz çizgiler halinde hareket eder (bu deney bunu kanıtlamak için kullanılmıştır), iğne deliğinden geçer ve diğer tarafta düz düzlemde bir görüntü oluşturur. Sonuç, iğne deliğinin karşı tarafından ışınlanan nesnelerin baş aşağı bir versiyonudur - inanılmaz bir mucize ve “orta çağdan” bir bin yıldan daha uzun bir süre önce yaşamış insanlar için inanılmaz bir bilimsel keşif.

Modern kameraları anlamak için, camera obscura ile başlayabilir, birkaç bin yıl ileri gidebilir ve ilk iğne deliği kameralardan bahsetmeye başlayabiliriz. Bunlar, aynı basit "iğne deliği" ışık konseptini kullanır ve ışığa duyarlı malzeme düzleminde bir görüntü oluşturur - ışık çarptığında kimyasal olarak reaksiyona giren emülsiyon haline getirilmiş bir yüzey. Bu nedenle, herhangi bir kameranın temel fikri ışık toplamak ve onu bir tür ışığa duyarlı nesneye kaydetmektir - eski kameralar söz konusu olduğunda film ve dijital olanlar söz konusu olduğunda foto sensörler.

Herhangi Bir Şey Işık Hızından Daha Hızlı Gidebilir mi?

Yukarıda sorulan soru bir tür hiledir. Fizikten biliyoruz ki ışığın boşluktaki hızı sabittir, geçilmesi imkansız bir hız sınırıdır. Bununla birlikte, nötrinolar gibi çok hızlı hareket eden diğer parçacıklarla karşılaştırıldığında, ışığın komik bir özelliği vardır - her malzemede aynı hızda gitmez. Gittikçe özelliklerini değiştirerek yavaşlar, bükülür veya kırılır. Yoğun bir güneşin merkezinden kaçan "ışık hızı", onlardan kaçan nötrinolara kıyasla acı verecek kadar yavaştır. Işığın bir yıldızın çekirdeğinden kaçması binlerce yıl sürebilirken, bir yıldızın yarattığı nötrinolar neredeyse hiçbir şeyle reaksiyona girmez ve en yoğun maddeyi 186.282 mil/sn hızla, sanki orada bile yokmuş gibi uçar. “Her şey yolunda ve güzel” diye sorabilirsiniz, “ama bunun kameramla ne ilgisi var?”

Işığın, modern fotoğraf lenslerini kullanarak onu bükmemize, kırmamıza ve odaklamamıza izin veren madde ile reaksiyona girmesi aynı özelliğidir. Aynı temel tasarım birkaç yıldır değişmedi ve ilk lenslerin oluşturulduğu zamandan beri aynı temel prensipler şimdi de geçerli.

Odak Uzaklığı ve Odakta Kalma

Yıllar içinde daha da gelişmiş olmalarına rağmen, lensler temelde basit nesnelerdir - ışığı kıran ve kameranın arkasına doğru bir görüntü düzlemine yönlendiren cam parçalarıdır. Mercekteki camın nasıl şekillendirildiğine bağlı olarak, çapraz gelen ışığın görüntü düzleminde düzgün bir şekilde birleşmesi için ihtiyaç duyduğu mesafe değişir. Modern lensler milimetre cinsinden ölçülür ve lens ile görüntü düzlemindeki yakınsama noktası arasındaki bu mesafe miktarına atıfta bulunur.

Odak uzaklığı, kameranızın yakaladığı görüntü türünü de etkiler. Çok kısa bir odak uzaklığı, bir fotoğrafçının daha geniş bir görüş alanı yakalamasını sağlarken, çok uzun bir odak uzaklığı (örneğin, bir telefoto lens) görüntülediğiniz alanı çok daha küçük bir pencereye indirecektir.

Standart SLR görüntüler için üç temel lens türü vardır. Bunlar Normal lensler, Geniş açılı lensler ve Telefoto lenslerdir. Bunların her biri, burada daha önce tartışılanların ötesinde, kullanımlarıyla birlikte gelen bazı başka uyarılara sahiptir.

• Geniş açılı lensler , 60+ derecelik çok büyük görüş açılarına sahiptir ve genellikle fotoğrafçıya daha yakın olan nesnelere odaklanmak için kullanılır. Geniş açılı lenslerdeki nesneler bozuk görünebilir, ayrıca uzaktaki nesneler arasındaki mesafeleri yanlış temsil edebilir ve daha yakın mesafelerde perspektifi çarpıtabilir.
• Normal lensler , insan gözünün yakaladığı şeye benzer "doğal" görüntülemeyi en yakından temsil eden lenslerdir. Görüş açısı, nesnelerde bozulma, nesneler arasındaki mesafeler ve perspektif olmaksızın Geniş açılı lenslerden daha küçüktür.
• Uzun odaklı lensler , fotoğraf meraklılarının etrafta dolaştığını gördüğünüz devasa lenslerdir ve çok uzak mesafelerdeki nesneleri büyütmek için kullanılır. En dar görüş açısına sahiptirler ve genellikle alan derinliği çekimleri ve arka plan görüntülerinin bulanık olduğu, ön plan nesnelerinin keskin bırakıldığı çekimler oluşturmak için kullanılırlar.

Fotoğraf için kullanılan formata bağlı olarak Normal, Geniş Açı ve Uzun Odaklı lensler için odak uzunlukları değişir. Çoğu sıradan dijital kamera, 35 mm film kameralarına benzer bir format kullanır, bu nedenle modern DSLR'lerin odak uzunlukları, geçmiş yılların film kameralarına (ve bugün, film fotoğrafçılığı meraklıları için) çok benzer.

Diyafram ve Deklanşör Hızları

Işığın belirli bir hızı olduğunu bildiğimiz için, bir fotoğraf çektiğinizde ışığın yalnızca sınırlı bir miktarı mevcuttur ve bunun yalnızca bir kısmı lensten içerideki ışığa duyarlı malzemelere ulaşır. Bu ışık miktarı, bir fotoğrafçının ayarlayabileceği iki ana araç tarafından kontrol edilir: diyafram açıklığı ve deklanşör hızı.

Bir kameranın açıklığı , gözünüzün gözbebeğine benzer. Objektiften fotoğraf alıcılarına az çok ışık girmesine izin vermek için geniş açılan veya sıkıca kapanan, aşağı yukarı basit bir deliktir. Parlak, iyi aydınlatılmış sahneler minimum ışığa ihtiyaç duyar, bu nedenle daha az ışığın geçmesine izin vermek için diyafram daha büyük bir sayıya ayarlanabilir. Daha sönük sahneler, kameradaki foto sensörlere çarpmak için daha fazla ışık gerektirir, bu nedenle daha küçük sayı ayarı daha fazla ışığın geçmesine izin verir. Genellikle f-sayısı, f-durağı veya dur olarak adlandırılan her ayar, tipik olarak kendinden önceki ayarın yarısı kadar ışık verir. Alan derinliği de f değeri ayarlarıyla değişir ve fotoğrafta kullanılan diyafram küçüldükçe artar.

Diyafram ayarına ek olarak, ışığın ışığa duyarlı malzemelere çarpmasına izin vermek için deklanşörün açık kalma süresi (diğer bir deyişle deklanşör hızı ) da ayarlanabilir. Daha uzun pozlamalar daha fazla ışığa izin verir, özellikle loş ışıklı durumlarda faydalıdır, ancak deklanşörü uzun süre açık bırakmak fotoğrafçılığınızda büyük farklar yaratabilir. İstemsiz el titremeleri kadar küçük hareketler, daha düşük deklanşör hızlarında görüntülerinizi önemli ölçüde bulanıklaştırabilir ve kamerayı yerleştirmek için bir tripod veya sağlam bir düzlem kullanılmasını gerektirebilir.

Tandem olarak kullanıldığında, yavaş deklanşör hızları, diyaframdaki daha küçük ayarların yanı sıra çok hızlı deklanşör hızlarını telafi eden büyük diyafram açıklıklarını da telafi edebilir. Her kombinasyon çok farklı bir sonuç verebilir; daha büyük bir açıklıktan çok fazla ışığın girmesine izin vermekle karşılaştırıldığında, zaman içinde çok fazla ışığa izin vermek çok farklı bir görüntü oluşturabilir. Deklanşör hızı ve diyaframın ortaya çıkan kombinasyonu, bir "pozlama" veya sensörler veya film olsun, ışığa duyarlı malzemelere çarpan toplam ışık miktarını oluşturur.

Grafikler, Fotoğraflar, Dosya Türleri veya Photoshop ile ilgili sorularınız veya yorumlarınız mı var? Sorularınızı [email protected] adresine gönderin ve ileride Nasıl Yapılır Geek Grafikleri makalesinde yer alabilirler.

Image Credits: Photographer the Photographer, by naixn , Creative Commons altında mevcuttur . Camera Obscura, kamu malı. Pinhole Kamera (İngilizce) Trassiorf tarafından , kamu malı. NASA tarafından Kamu Malı ve Adil Kullanım olarak kabul edilen Güneş Tipi Yıldız Şeması . Galileo'nun Teliscope by Tamasflex , Creative Commons altında mevcuttur . Odak Uzaklığı Henrik , GNU Lisansı altında mevcuttur . Morven'den Konica FT-1 , Creative Commons altında mevcut . Cbuckley ve Dicklyon'a ait apertür diyagramı , Creative Commons altında mevcuttur . Baccharus'tan Ghost Bumpercar , Creative Commons altında mevcut . Nevit Dilmen'den Windflower , Creative Commons altında mevcut .