Film Tabanlı Kameralar Nasıl Çalışır, Açıklanır

Kullanımı çok kolay olduğu için dijital kameralara bağımlı hale geldik. Ama film temelli fotoğrafçılığın nasıl çalıştığını hiç merak ettiniz mi? Fotoğraf bilginizi artırmak veya işaretle ve tıkla kameranız için yeni bir beğeni geliştirmek için okumaya devam edin.

Bazılarına göre film tabanlı kameralar geçmişin bir kalıntısıdır. Basitçe, yeni ve geliştirilmiş olan eski bir teknoloji. Ancak birçokları için film bir zanaatkarın malzemesidir ve hiçbir dijital sistemin yeniden yaratmayı umamayacağı bir fotoğraf deneyimidir. Profesyonel ve amatör birçok fotoğrafçı, hem film tabanlı hem de dijital kameraların kalitesine yemin edecek olsa da, gerçek şu ki, film hala harika fotoğraflar çekmenin geçerli bir yolu ve fotoğrafçılığın nasıl çalıştığı hakkında daha fazla bilgi edinmenin büyüleyici bir yolu.

Fotoğraf Özeti: Işık, Lensler ve Pozlama Unsurları

Kameraların nasıl çalıştığına dair temel bilgileri (ve bazılarını) daha önce ele aldık, ancak buradan başlayan okuyucular (veya tazelemek isteyen okuyucular için), temel bilgiler turuyla başlayacağız. Kameralar teoride oldukça basittir. Modern kameralar ve lensler, teknolojide o kadar uzun yıllara dayanan gelişmelere sahipti ki, inanılmaz derecede gelişmiş modern ışık sensörleri yerine fotoğraf filmi kullanıyor olsalar bile, onlara basit demek saçma görünebilir. Bununla birlikte, tüm bu gelişmelere rağmen, tüm kameraların oldukça basit bir amacı vardır: bir tür ışığa duyarlı malzemeye ulaşan ışık miktarını toplamak, odaklamak ve sınırlamak .

Kameralar, herhangi bir fotoğraf anında aşağı ışınlanan veya etrafta sıçrayan fotonlar (ışık parçacıkları) ile bir tür kimyasal veya elektrik reaksiyonu yaratarak bir anı yakalamak ve kaydetmekle ilgilidir. Yakalanan ışığın bu anlarına pozlama denir ve pozlama öğeleri olarak bilinen üç ana değişken tarafından kontrol edilir: diyafram, pozlama uzunluğu ve ışık hassasiyeti. Diyafram , kamera merceğinin içindeki mekanik diyafram tarafından engellenen veya girmesine izin verilen ışık miktarını ifade eder. Bir diyafram ayarındaki sayı ne kadar büyük olursa, sensöre o kadar küçük ışık parçası girmesine izin verilir. Maruz kalma süresi saniye veya saniyenin kesirleri olarak hesaplanır; genellikle buna deklanşör hızı denir ve ışığa duyarlı malzemelerin ne kadar süreyle ışığa maruz kalacağını kontrol eder.

Işık duyarlılığı , göründüğü gibi, kameranın içindeki ışığa duyarlı malzemenin aslında ışığa ne kadar duyarlı olduğudur. Mükemmel pozlamayı oluşturmak için biraz mı yoksa çok mu ışık gerekir? Buna bazen kullanılan filmin “hızı” denir. "Daha hızlı" filmler, görüntüleri daha az ışıkla yakalayabilir, bu nedenle saniyenin çok daha küçük bölümlerinde uygun pozlamalar oluşturabilir. "Daha yavaş" film daha fazla ışık ve dolayısıyla daha uzun pozlama ayarları gerektirir. Genellikle ISO olarak anılan ışık duyarlılığı önemli bir başlangıç ​​noktasıdır, çünkü bir film fotoğrafçısının dikkate alması gereken ilk şeylerden biridir, ancak dijital fotoğrafçılar için genellikle sonradan düşünülür.

Film Duyarlılığı ve Işık Sensörleri Duyarlılığı

Dijital kameraların ışık hassasiyeti ayarları vardır. Genellikle ISO olarak bilinen bu ayarlar, 50, 100, 200, 400, 800, vb. tam durma değerlerinde meydana gelen sayısal ayarlardır. Daha düşük sayılar ışığa daha az duyarlıdır, ancak ekranda çok fazla gren görünmeden daha iyi ayrıntıya izin verir. atış.

Film kameraları, Dijital kamera ISO ayarlarına çok benzeyen bir ISO standardına sahiptir; aslında dijital kameralar, film duyarlılığı standartlarına dayalı bir standart kullanır. Film fotoğrafçıları, çalışmayı planladıkları ışık ortamı türünü önceden planlamalı ve çeşitli ISO standardı ışık koşulları için çalışmaya duyarlı bir film makarası seçmelidir. 800 veya 1600'lük yüksek bir ISO film ayarı, düşük ışıklı ortamlarda veya hızlı deklanşör hızları kullanan hızlı hareket eden nesnelerde fotoğraf çekmek için iyi olacaktır. Düşük ISO filmleri, genellikle parlak, güneşli ortamlarda kullanılanlardı. Fotoğrafçılar, tüm makaralarda çalışmak zorunda kalacaklardı; ışık koşulları değiştiğinde anında ISO ayarı yapılmadı. Pozlamanın diğer öğelerini değiştirerek bir çekim elde edemezseniz, büyük olasılıkla çekim yapamazsınız. ISO'yu değiştirmek, sadece birkaç düğmeye basmak anlamına gelen günümüzün aksine, tüm bir 35 mm film makarasını değiştirmek anlamına geliyordu.

Gizli Maruz Kalma ve Işık Duyarlılığı

Yani, evet, ışığa karşı çeşitli hassasiyet seviyelerine sahip çeşitli filmler olduğunu belirledik. Fakat bu filmler ilk etapta neden ve nasıl ışığa duyarlıdır? Film başlı başına oldukça basit. Uzun rulolar üzerine aralıklı bu taşıyıcı veya çeşitli diğer film ortamları üzerine mikroskobik olarak ince tabakalar halinde uygulanan ışığa duyarlı kimya için şeffaf bir taşıyıcı olarak düşünülebilir. (Hepsi birbirine çok benzese de 35mm tek fotoğraf formatından uzaktır.)

Hem renkli hem de siyah beyaz filmde, ışığa tepki veren kimya katmanları (genellikle gümüş halojenürler) bir "gizli görüntü" yaratmak için maruz bırakılır. Bu gizli görüntüler, zaten kimyasal olarak aktive edilmiş resimler olarak düşünülebilir, ancak eğer bakarsanız, maruz kalmaların yaratıldığına dair görünür bir kanıt olmayacaktı. Gizli görüntüler, bir kez ortaya çıktıklarında, karanlık odada gerçekleşen gelişen bir süreçle hayata geçirilir.

Karanlık Odalar: Kimya ile Görüntüler Oluşturma

Film kameraları yalnızca bu gizli görüntüleri oluşturabildiğinden, maruz kalan filmler “gelişme” adı verilen bir süreçten geçer. Çoğu için film geliştirmek, 35 mm film rulolarını bırakmak ve baskıları ve negatifleri geri almak anlamına geliyordu. Ancak, film bırakma aşaması ile baskı aşaması arasında iki tam gelişme aşaması vardır. Filmin nasıl geliştirildiğine kısaca bir göz atalım.

Fotoğraf filmleri, maruz kaldıktan sonra bile hala ışığa duyarlıdır. Çıplak filmi, içinde herhangi bir ışık bulunan bir ortama çıkarmak, tüm pozları mahvedecek ve filmin tamamını kullanılamaz hale getirecektir. Bu sorunu çözmek için, "karanlık oda" olarak bilinen yerde filmler geliştirilir. Karanlık odalar, beklediğinizden farklı olarak, genellikle tamamen karanlık değildir, ancak filmlerin hassas olmadığı filtrelenmiş ışıkla aydınlatılır ve geliştiricilerin görmesine izin verir. Özellikle siyah beyaz birçok film sarı, kırmızı veya turuncu ışıklara karşı o kadar hassas değildir, bu nedenle karanlık odalarda renkli ampuller veya karanlık odaları renkli ışıkla dolduran basit yarı saydam filtreler olacaktır.

Düzenleme: Filmler, tüm ışık spektrumuna duyarlı olduklarından, film tanklarında tamamen karanlıkta geliştirilir. Fotoğraf kağıtları genellikle spektrumun belirli kısımlarına daha az duyarlıdır ve karanlık odada geliştirilir.

Renkli ve siyah beyaz filmler farklı kimya ve yöntemler kullanır, ancak temelde aynı ilkeleri kullanırlar. Maruz kalan filmler (hem renkli, hem siyah hem de beyaz), mikroskobik bitlerle işlenmiş filmi kimyasal olarak değiştiren kimya banyolarına konur (ışığa duyarlı gümüş halojenürün "taneleri"). Siyah beyaz filmde, daha fazla ışığa maruz kalan alanlar sertleşerek akmamaları için sertleşirken, en az ışığa maruz kalan en karanlık alanlar şeffaf filme dönüşür. Bu, açık renklerin siyaha ve koyu alanların şeffaflığı netleştirmek için değiştirildiği imza "negatif" bir görünüm yaratır. Film bu ilk banyoda geliştirildikten sonra, genellikle sadece su olan bir "durdurma banyosunda" hızla durulanır. Üçüncü banyo, gelişen süreci durduran, filmlerdeki kimyayı devre dışı bırakan, geliştirilen filmi mevcut durumunda donduran kimyasal bir “sabitleyici”dir. Sabitlenmemiş film, bir kimyasal sabitleyici banyosu ile tamamen durdurulmadan gelişmeye devam edebilir, görüntüyü zamanla değiştirebilir. Kimyasal sabitleyici oldukça tehlikeli bir kimyasaldır ve genellikle negatifler sabitlendikten ve kurutulduktan sonra başka bir temel su banyosunda yıkanır.

Renkli filmler de benzer bir gelişme sürecinden geçer. Tam renkli görüntüler oluşturmak için, ışığın üç ana rengini üreten negatifler oluşturulmalıdır: kırmızı, yeşil ve mavi. Bu renklerin negatifleri, bilinen başka bir ana renk grubu kullanılarak oluşturulur: camgöbeği, macenta ve sarı. Mavi ışık sarı bir katmana, kırmızı bir camgöbeği katmanına ve yeşil bir macentaya maruz kalır. Her katman, öncelikle belirli dalga boylarındaki (renkler) fotonlara duyarlı olacak şekilde ayarlanmıştır. Bir kez maruz kaldıklarında, gizli görüntüler geliştirilir, durdurulur, yıkanır, sabitlenir ve tekrar yıkanır, siyah beyaz filmin geliştirildiği gibi.

Karanlık Odaya Dönüş: Film Negatifleriyle Baskı

Henüz karanlıktan çıkmadık; Negatif bir filmi baskıya dönüştürmek için, bu sefer baskı için daha fazla ışığa duyarlı malzeme satın alınması gerekiyor. Dijital yazıcılar tarafından gerçekleştirilen modern dijital fotoğrafçılığın aksine, film bazlı baskı, bir fotoğraf negatifinden gerçek renkli bir görüntü oluşturmak için aşağı yukarı aynı fotoğraf sürecini tekrar ediyor. Tek bir film tabanlı fotoğraf baskısı oluşturmak için gerekenlere hızlıca bir göz atalım.

Film bazlı baskıların tümü, fotoğraf filmine benzeyen özel hassaslaştırılmış, kimyasal işlem görmüş kağıtlar üzerinde yapılır. Bir bakışta, mürekkep püskürtmeli fotoğraf kağıdına çok benziyorlar ve hissediyorlar. İkisi arasındaki bariz bir fark, mürekkep püskürtmeli fotoğraf kağıdının ışığa alınabilmesidir; film baskıları için fotoğrafa duyarlı kağıtlarla karanlık odada çalışılmalıdır.

Baskılar, film şeritlerini doğrudan fotoğrafa duyarlı kağıda yerleştirerek (daha önce temas sayfası terimini duydunuz mu?) veya büyütülmüş görüntüler oluşturmak için negatiflerden ışık alabilen bir tür projektör olan bir büyütücü kullanılarak yapılabilir. Her iki durumda da, fotoğraf kağıdı, film ışığın bazı kısımlarını bloke ederek ve diğerlerini açığa çıkararak ve renkli film durumunda, pozlamanın beyaz ışığının dalga boyunu (rengini) değiştirerek ışığa maruz kalır.

Oradan, fotoğraf kağıdının kendi gizli görüntüsü vardır ve kimya biraz benzer olduğundan, aşağı yukarı filmlerle aynı şekilde geliştirilir. Tek fark, geliştirildiğinde pozdan siyah ve beyaz/renkli tonların ortaya çıkması, filmlerin açıkta kalan kısımlar geliştirildiğinde şeffaflığa kaçmasıdır. Bu, fotoğraf kağıdındaki ve filmlerdeki görüntüler arasındaki en büyük farktır; fotoğraf kağıdı size nihai, doğal görüntünüzü verir.

Film Tabanlı İşlemlerle Zengin Görüntüler Oluşturma

Teknikler, yeni kimya ve teknoloji geliştirmek için yıllar geçiren fotoğrafçılar, çoğu modern bas-çek tarzı fotoğrafçılara neredeyse gereksiz yere karmaşık görünen bu süreçlerle dinamik ve zengin görüntüler yaratma konusunda çok yetenekli hale geldi. Yetenekli matbaacıların ve geliştiricilerin elindeki bu görüntü oluşturma teknikleri, zengin, şaşırtıcı görüntüler oluşturmanın yanı sıra çekim sırasında karşılaşılan birçok sorunu telafi edebilir. Çekimlerinizi fazla mı abarttınız? Filminizi az pozlamayı deneyin. Vurgularınızdaki ayrıntı soluk ve ince mi? Ansel Adams gibi yapın ve daha iyi vurgular ve gölgeler oluşturmak için kaçın ve yakın.

Film fotoğrafçıları, dijital kameralarla çekim yapmaya ve Photoshop'tan baskı almaya kıyasla karmaşık ve zorlu bir yönteme sahip olabilir. Bununla birlikte, muhtemelen sinemadan asla vazgeçmeyecek veya belki de asla yalnızca dijitalde çalışmayacak olan bazı sanatçılar var. Film, tüm zorluklarıyla birlikte, sanatçılara harika, yüksek kaliteli fotoğraf çalışmaları yaratmak için ihtiyaç duydukları tüm araçları ve yöntemleri sunmaya devam ediyor. Film ayrıca fotoğrafçılara, en gelişmiş, yüksek çözünürlüklü dijital kameralar dışında hepsinden daha fazla ayrıntıyı çözme araçları sağlar. Dolayısıyla, şimdilik film, fotoğrafçılık için geçerli, zengin bir araç olarak varlığını sürdürüyor.

Resim Kredisi: Creative Commons altında bulunan e20ci'nin Film Kamerası. Marcel030NL'den yeni DSLR, Creative Commons altında mevcut. Film Cans By Rubin 110, Creative Commons altında mevcuttur. Whiskeygonebad'dan Kodak Kodachrome 64, Creative Commons altında mevcuttur. Banyo Karanlık Odası Jukka Vuokko tarafından, Creative Commons altında mevcuttur. Darkroom BW by JanneM, Creative Commons altında mevcuttur. Matt Kowal tarafından DIY Darkroom, Creative Commons altında mevcuttur. İletişim Sayfası One by GIRLintheCAFE, Creative Commons altında mevcuttur. Jim O'Connell'den Karanlık Oda Baskıları, Creative Commons altında mevcuttur.